روشهای تعمیر و نگهداری ترانسفورماتور

روشهای تعمیر و نگهداری ترانسفورماتور

ترانسفورماتورها از اجزای اصلی سیستم های قدرت هستند و به دلیل قیمت بالایی که دارند باید از خرابی آنها و کاهش راندمان جلوگیری کرد. در ادامه به انواع روشهای تعمیر و نگهداری ترانسفورماتور اشاره می شود.

بطور عمومی روشهای تعمیر و نگهداری ترانسفورماتور بر سه نوعند

– تعمیر و نگهداری بدون برنامه ریزی که در این مورد شک حتمی وجود دارد.
– تعمیر و نگهداری معمولی که در این روش تنظیم و یا تعویض بعضی از قسمتهائی که پس از بررسی مورد تأثیر قرار می گیرد انجام می شود.
– تعمیر و نگهداری با تنظیم برنامه زمانبندی شده که در این نوع طبق برنامه ریزی، بازدید و تست با زمان بندی مشخص بر روی تجهیزات انجام می شود.

مراحل حفاظت و تعمیر

– تعمیر و نگهداری پیش گیرنده: بازدید ماهیانه، تست سالیانه تجهیزات (تست روغن، جداسازی گازهای محلول در روغن، بازدید اشعه مادون قرمز). اما قسمتهائی وجود دارد که دو یا سه سال یکبار باید پس از بی برق نمودن ترانسفورماتور روی آن انجام گیرد (مانند تستهای الکتریکی عایق)
– تعمیر و نگهداری پیش بینی شده: بوسیله هشدار دهنده ها که بر روی تجهیزات اصلی قرار گرفته اند این مرحله انجام می شود (سیگنال ها و آلارم ها)، دستگاههای هشدار دهنده رشد گاز در ترانس.
– تعمیر و نگهداری صحیح: با بوقوع پیوستن عیبهای کوچک می توان جهت تعمیر در موقع مناسب با برنامه ریزی صحیح عیوب ترانسفورماتور را رفع کرد.
– بازدید و بررسی نقاط مهم تجهیزات ترانسفورماتور: ترانسفورماتور وسیله ای نیست که بتوان داخل آن را نگاه کرد و مشاهده کنیم، داخل آن چه اتفاقی در حال وقوع است؛ بنابراین باید راههای دیگری برای آگاه شدن از اینکه داخل ترانسفورماتور چه می گذرد را پیدا کرد.
گزارشهای موجود اولین پارامتری است که می توان توسط آن، این مطلب را شروع کرد. سئوالاتی از قبیل: این که مورد مصرف یک ترانسفورماتور چیست و همچنین بارگذاری آن چگونه است.

وقتی ترانسفورماتور زیر بار قرار می گیرد چگونه عمل می کند؟

در مرحله اول پاسخ این سئوالات را می توان با رجوع به کتاب دستورالعمل ترانسفورماتور مربوط بدست آورده، ولی با وجود اینکه طراحی ترانسفورماتور ها با هم اختلاف دارند، باید نقاط مشترک و اساسی را شناسایی کنیم. روش معمول برای داشتن اینکه چگونه یک ترانسفورماتور با اجزاء کمکی خود کار می کند نیاز به منابع اطلاعاتی ترانسفورماتور دارد و باید هر یک از موارد را مورد بررسی قرار داد. آن ها را ثبت نمود واطلاعات حاصل را تحت یک برنامه زمان بندی شده تدوین و بررسی های آینده نگهداری کرد. بعضی از موارد را باید روزانه و بعضی را هفتگی، بعضی را ماهانه و بعضی هم باید سالانه مورد بررسی قرار گیرد. تست های عایقی ترانسفورماتور شامل تستهای شیمیایی والکتریکی بر روی روغن و تست الکتریکی روی عایق جامد می باشد.

تعمیر و نگهداری عایق ترانسفورماتور

با شناخت عواملی که می تواند باعث خرابی عایق شوند علت نگهداری از عایق ترانسفورماتور روشن می گردد. این عوامل عبارتند از: رطوبت (بصورت آزاد و محلول در روغن)، گرما، اکسیداسیون روغن و عایق سلولزی، گازهای قابل احتراق در روغن و همچنین وجود اسید ها و آلودگیهای شیمیائی که باعث تشکیل لجن خواهد شد. تستهای ترانسفورماتور از سال ۱۸۹۰ شروع شد که در آن زمان مقاومت عایق جامد نیز بررسی شد وبعد از مدت کوتاهی قدرت شکست عایقی (ابتدا روغن) مطرح گردید.